خبربندر؛ محمد مظفری: خیلی وقته در کشور،همه داریم شعار میدیم که الگوی مصرف انرژی، سوخت و منابع باید اصلاح بشه، ولی هیچکدوممون بهش عمل نمی کنیم یا بهتره بگم که فقط تعداد اندکی از جمعیت هشتاد میلیونی ایران به این شعار عمل می کنن. این ایراد مهم، و این تضاد و شکاف عمیق بین شعار و عمل تو رفتار ما به عنوان شهروندان ایرانی داره کار دستمون میده، منابع زیر زمینی ما که بدون برنامه داره از بین میره، نه تنها به توسعه کشورمون کمک نمیکنه بلکه ماها رو داره برعکس، وابسته به کسانی میکنه که همین منابع را خام از ما میخرن و فراوری شده به ما چند برابر میفروشن. الگوی مصرف نادرست ما در حوزه انرژی روز به روز داره بدتر میشه و بخاطر همین، منابع ما به علت مصرف گرا شدن جامعه در خطره، ما کشور اول دنیا تو مصرف گاز هستیم، تو مصرف بنزین بین کشورهای اولی هستیم ،رتبه ایران در “مدیریت منابع آبی” از بین ۱۳۳ کشور ۱۳۲ جهانه ایران ۸۵ درصد از آب تجدیدپذیر خودشو داره مصرف میکنه و این در حالیه که مطابق استانداردهای جهانی، کشوری که بیش از ۸۰ درصد آب تجدیدپذیر خودش رواستفاده کنه در مرحله به شدت بحرانی قرار می‌گیره.آب و برق ما هم که قصه اش جداست، این روزها هر صفحه روزنامه یا صفحه سایت و گوشی موبایلی را باز می کنی حرف اصلی نبود آب و برقه، کاهش بارندگی چند سال اخیر بحران آب رو تو کشور ما جدی کرده و استان ما تو این وسط در مرکز بحران آبه، برق هم که هکذا، آب و برق ما اصلا جوابگوی مصرف ما نیست. و تو نبود منابع و کمبود بارش تنها راه پیشگیری از بحران درست مصرف کردنه، اصلی که ما اصلا باهاش میونه ی خوبی نداریم!
ولی دیگه وقتشه، وقتشه که رفتارمون رو اصلاح کنیم و اصلا هم نباید بقیه رو موعظه کنیم که شما ها الگوتون را اصلاح کنید، بلکه باید از خودمون شروع کنیم، الان یکی دو هفته هست خیلی از شهرهای استان بوشهر و روستاها آب شرب ندارن! باورتون میشه؟ اونوقت بعضی از ما وقتی میریم یه مسواک بزنیم شیر آب رو چند دقیقه باز میزاریم، یا برای شستن یه ظرف کوچیک چند لیتر هدر میدیم همیطور برای شست ماشین، شستن حیاط، حموم کردن و خیلی کارهای دیگه،بعضی از ما به خودمون اجازه میدیم کوچه هامون رو هم با آب لوله کشی شهری تمیز می کنیم، خب بابا این رسمش نیست، به پیر به پیغمبر هیج جا از این کارا نمیکنن، این آب یه روز تموم میشه، اونوقت دستمون تو سرمونه ها، تا کی میخایم اینقدر بی خیال و بی ملاحظه مصرف کنیم؟ خداییش وقتی میشه با یه کولر یه ظهر را سپری کرد چرا باید سه کولر بزنیم، اونم تو ظهری که زمان پیک مصرفه، چرا باید همه چراغ ها تو همه اتاق ها روشن باشه، چرا وقتی تلویزین را نمیخایم باید روشن باشه، چرا وقتی از اداره خارج میشیم کولر اتاقمون رو خاموش نمی کنیم، چرا تو خیلی از ادارات شب ها هم چراغ ها روشنه، و خیلی چراهای دیگه، من میگم باید هممون یه روزی تصمیم بگیریم این روند نا صحیح مصرف انرژی تو کشور را اصلاح کنیم، و اگر ما هم این کارو نکنیم هیچکی کاری از دسش بر نمیاد. ببینید تو همین استان یک میلیونی ما اگر هر نفر روزی تلاش کنه یه لیتر مصرف آبش رو اصلاح کنه تو یه روز میشه پونصد هزار لیتر، میدونید پونصد هزار لیتر چقدره؟ خب چرا اینکار و نمیکنیم، چرا واقعا؟ باید تصمیم بگیریم، بیاید تو این روزهای بحرانی کمبود آب و برق یه بار برای همیشه تصمیم بگیریم برای نجات زمین، نجات مردم، نجات نسل های آینده، نجات خونواده هامون و نجات خودمون درست مصرف کردن رو تمرین کنیم، یقینا بعد از چند وقت تمرین به نتایج خوبی میرسیم. یا علی
