شما اینجا هستید

اخبار » ولید صفری:این همه ابزار برای مربیان غیر بومی شاهین و این نتایج ضعیف تاسف بار است
گروه : اخبار , گفتگو , ویژه

این همه ابزار برای مربیان غیر بومی شاهین و این نتایج ضعیف تاسف بار است

– بیوگرافی لطفاً؟ ولید صفری هستم متولد ۴/۶/۱۳۴۶، ساکن بوشهرو کارمند اداره شیلات

– فوتبال را از کجا آغاز کردید؟ فوتبال را از محله ی فرودگاه با تیم آتش نشانی، بعد از تیم فرودگاه به پاس بوشهر پیوستم و چندین سال در این تیم بودم و چندین دوره قهرمان فوتبال بوشهر و حضور در لیگ کشور و جام حذفی کشور بودم و عضو تیم منتخب بوشهر، عضو تیم ملی نوجوانان، جوانان و تیم ملی ارتش و دعوت شده به تیم ملی بزرگسالان کشور هم بودم و حدود دو سال در تیم ایرانجوان حضور داشتم و در سال ۱۳۶۵ الی ۱۳۶۷ عضو باشگاه ژاندارمری تهران در بازیهای باشگاهی تهران بودم.

– پست تخصصی شما؟ من دروازه بان بودم.

– در حال حاضر فعالیت ورزشی هم دارید؟ بله- حدود سیزده سال مربی تیم پایه بودم. مدارس فوتبال شیلات بوشهر، استقلال بوشهر و الان هم سرمربی تیم نوجوانان استقلال بوشهر در لیگ استان هستم.

– به عنوان یک دروازه بان بهترین مهاجمی که در مقابل خودت دیدی؟ باید بگم که در خود استان مهاجمین خیلی خوبی داشتیم مثل ابراهیم رفعت بوشهری، رنجبر، مختار کلانتری، فرامرز قوسی و سعید درویشی، اینها موقعی که ما بازی می کردیم خوب بودند ولی در خارج از استان کریم باوی، جمشید شاه محمدی، فرشاد پیوس، ناصر محمدخانی، این آقایان هم از فورواردهای زهردار کشور در آن زمان بودند.

– حالا بعد از گذشت چندین سال از سالهای اوج شما آیا باشگاه های سابق سراغی از شما می گیرند؟ پاشگاه پاس که منحل شد به خاطر اینکه قبلاً زیر نظر شهربانی بود و شرایط خاص خودش را داشت ولی باشگاه ایرانجوان که آخرین ایستگاه ما بود متأسفانه نه تنها  از من از هیچ پیشکسوتی سراغ نگرفته اند و این چیز فرهنگی است که در باشگاه های ما وجود دارد که وقتی که یک بازیکن فوتبالش را کنار گذاشت و تمام شد دیگر سراغی از او نمی گیرند و یادی از او نمی کنند.

– بیشترین دستمزدی که از فوتبال گرفتید؟ بیشترین دستمزدی که از فوتبال گرفتم را اگر نگویم بهتر است ولی خوب بیشترین پول را از باشگاه ایرانجوان گرفتم به مبلغ چهارصد هزار تومان بود که آن موقع به اعتقاد من بالاترین مبلغ قرارداد در بین بازیکنان بود.

– چرا بازیکنان امروزی نسبت به نسل شما آن تعصب را بر روی پیراهن باشگاه ندارند؟ نگاه بکنید آقای کشتکار، وقتی فوتبال بصورت حرفه ای می شود یکسری مسائل دستخوش تغییرات می شود، فکرها، اندیشه ها، عملکردها در حال تغییر هستند ولی متأسفانه در کشور ما این تغییرات بر فاکتورهایی که باید لحاظ شود نیست و یک چیزهای من درآوردی است. شما خارج از کشور وقتی دارید بازی می کنید و به صورت حرفه ای هستید خیلی چیزها لحاظ می شود که شما را متعهد می کند که آن دستمزدی را که به شما می دهند همه ی این افکار در فرهنگ باشگاه لحاظ شده است متأسفانه ما به صورت غیرعملی پول تزریق کرده ایم و حالا هم داریم چوبش را می خوریم و خیلی از بازیکنان راحت از رنگ پیراهن از آن تقدسی که باشگاه ها دارند می گذرند و می توانند چشم پوشی کنند و هر کاری دوست دارند انجام می دهند.

– در چه سالی و توسط چه کسی به تیم ملی دعوت شدی؟ من در تیم ملی نوجوانان به سرمربیگری محمود بیداریان، در تیم ملی جوانان آقای مهدی دنیورزاده و سال بعد در همان تیم ملی جوانان توسط رضا پورگر از خوزستان، در تیم ملی ارتش توسط سرهنگ مهدی مناجاتی و تیم ملی بزرگسالان در سال ۱۹۹۰ که قهرمان بازی های پکن بودند  دعوت شده تا آخرین روز توسط علی پروین بودم.

– رمز موفقیت خودت را در چه می دانی؟ رمز موفقیت خودم را در این می بینم که پشتکار و تلاش زیادی به همراه خانواده ام و حمایت آنها داشته ام و سعی کردم صادقانه در ورزش کار کنم و تا آنجایی که می توانم هم بار علمی داشته باشم و هم مطالعه که بتوانم پیشرفت کنم.

– به عنوان یک گلر موفق فاکتورهای یک دروازه بان خوب را چه می دانید؟ فاکتور اصلی یک دروازه بان شجاعت او هست، تمرینات انعطاف پذیری، رفلکسهای خوب، جایگیریها و عکس العملهای به موقع، اینها هستند که می تواند یک دروازه بان را خوب نشان دهد.

– نقاط ضعف و قوت خودت در زمان اوج؟ نگاه کنید هر بازیکن نقاط ضعف و قدرت دارد نقطه ضعف من شاید یک مقدار شوت های از راه دور بود که بعضی از دوستان می گویند ولی به اعتقاد خودم سعی کرده بودم در آن موقع کمتر ضعفی در درون دروازه از خودم نشان دهم.

– آیا به حق خودت در فوتبال رسیدی؟ ما باید اول تعریف کنیم حق چیه؟ ولی اون چیزی که توی فوتبال بوشهر هست نه، من بازیکن موفقی بودم  و شاید به تمامی مراحل رفته باشم تمام مراحل ملی ولی بعد از دوران بازی به جلگه مربیگری که آمدم متأسفانه نتوانستم به واقعیت خودم برسم، تعریف از خود نیست ولی استعداد مربیگری دارم متأسفانه برای رفتن به کلاس بعضی از آقایان موانعی برای ما بوجود آوردند،کارشکنی کردند ولی با این حال در این سن و سال خیلی تلاش می کنم که به اون چیزی که می خواهم دست پیداکنم.

– مربیان شما از ابتدا و کدام مربی بیشترین تأثیر را در رشد فوتبال شما داشت؟ مربیان من اگر بخواهم اسم بیاورم در تیم فرودگاه که بودم چون پایه و اساس از آنجا شروع شد،آقای محمدرضا خوش تینت، پرویز میگلی نژاد، عبدی رستخیز، اکبر میار که در چهارده سالگی برای من زحمت کشیدند و بعد در تیم پاس آقای شمسا زحمت زیادی برای من کشیدند و بعد هم در ایرانجوان آقای چاهی بخش بودند و در تیم منتخب هم آقایان جلال غریبی، گشویی و سایر عزیزان که الان ممکن است حضور ذهن نداشته باشم و از آنها عذرخواهی می کنم.

– بدترین گلی که خورده ای؟ بدترین گلی که خورده ام شاید بازی پاس بوشهر و استقلال تهران در ورزشگاه شهید بهشتی بود که شوت رضا عهدی از راه دور بود که می خواستم بگیرم که به بدن حسن حیدری بازیکن ما خورد و تغییر مسیر داد.

– چه توصیه ای برای فوتبالیستهای امروزی دارید؟ چیزی که می توانیم به جوانها و نوجوانها بگوییم این است که سعی بکنند، تلاش بکنند خودشان را طوری حمایت کنند که بتوانند به واقعیت دست پیدا کنند و من اعتقاد دارم با صداقت و پشتکار می توانیم به آن اصلی که می خواهیم در ورزش برسیم و جوان ها هنوز آن کیفیت را دارند به شرطی که رعایت بکنند. فاکتورها که ورزش می طلب را و می توانند به جایگاه خوبی برسند.

– نقش اخلاق در ورزش؟ به نظر من این در ورزش و فوتبال ما به صورت یک شعار هست یعنی برای عملکرد این فاکتور هنوز نتوانسته ایم به اصل برسیم.مسئله اخلاق در ورزش مسئله مهمی است، شما یک شرایطی را ایجاد می کنید که بتوانید با رفتار خوب در کنار هم زندگی کنید.اما متأسفانه ما شاید نتوانسته ایم این مقوله را در ورزشکاران خود جا بیندازیم. یاد می کنیم از آقای تختی و ورزشکاران بزرگ ولی متأسفانه هنوز گریبانگیر بی اخلاقی در ورزش هستیم.

خوب آقای سفری تا اینجای بحث همه فلش بکی بود به دوران گذشته می خواهیم در مورد فوتبال امروز گفتگو کنیم.

– اوضاع فوتبال فعلی بوشهر را با توجه به حضور تیم های شاهین بوشهر و ایرانجوان در لیگ برتر و یک کشور را چگونه ارزیابی می کنید؟  ببینید آقای کشتکار وقتی شما به شاکله کار نگاه میکنید،قضیه را جوری می بینید که شاهین در لیگ برتر و ایرانجوان در لیگ یک هست و شاید نمای خوبی برای ما داشته باشد ولی قضیه چیز دیگری است . شما وقتی به تیم شاهین نگاه می کنید  وهجده بازیکن اعزامی به مسابقات یا بیست و پنج بازیکنی که دارد و شاید یک یا دو بازیکن از بچه ها ی بوشهر باشند و این نشان می دهد که اوضاع فوتبال ما از نظر ساختاری و بنیادی خوب نیست یعنی ما نتوانسته ایم کار کنیم یا ما استعدادی داریم در بین خودمان که نتوانسته ایم استخراج کنیم یا بوده توسط افکار ما دارند محو می شوند و این درست نیست شاید نظر من این باشد. این نمای واقعی فوتبال ماست یعنی فوتبال ما ورشکسته است حالا برمی گردد به مدیریت، برمی گردد به آنهایی که الان صاحب فوتبال ما هستند نظرشان این است که از غیر بومی ها زیاد استفاده کنند. ایرنجوان اگر در لیگ یک از بعضی بومی ها استفاده می کند این را من یقین دارم که از تفکرات مربی نیست از تفکراتی است که الان حول و حوش باشگاه ایرانجوان را گرفته یعنی اینکه قرارداد بسته اند با غیر بومی ها و به دلیل بی پولی غیر بومی ها پولشان را دریافت نکرده اند و رفته اند و مجبور شده اند که قناعت کنند به بازیکنان بومی و بوشهری و الان هم دارند از اینها استفاده می کنند. و به نظر من هیچ وقت به فوتبال خوب نمی رسیم تا زمانیکه همچین افکاری باشد که اعتماد و باوری نسبت به بازیکنان خودمان نداشته باشند.

– اعتقاد شما این هست که ما استعداد داریم ولی از آنها استفاده نمی شود درسته؟ یا اینکه نمی توانیم تولید بازیکن کنیم؟ من خودم مربی یک تیم پایه هستم شاید مشکلترین دوره ی یک مربی برای آماده کردن یک بازیکن و تقدیمش به جامعه فوتبال همین بچه های پایه باشد من به جرأت می توانم به شما بگویم که بچه های بوشهری پر استعداد هستند و استعدادهای نابی دارند و می توانند اگر پشتیبانی شوند و ما می توانیم بازیکن بدهیم به کل کشور ولی متأسفانه خیلی چیزها دخیل هستند، یکی سوء استفاده های مالی است که شاید بازیکن ما به خاطر صداقتشان، به خاطر حسن رفتارشان، حجب و حیا نمی توانند مورد سوءاستفاده قرار گیرند و اینکه بعضی ازمسئولین ما با آوردن بازیکنان از بیرون شهر بتوانند روی این بازیکنان معاملاتی را انجام دهند. اینکه چشم پوشی می کنند از فوتبالیست های ما ، از استعدادهای ما، یادتان باشد که برای پرورش بازیکن باید وقت هزینه کرد، سرمایه گذاری کرد، متأسفانه یک موقعی بود که می گفتیم فوتبال ما پول ندارد الان که سرشار از پول است، پولهای هنگفتی که در فوتبال بوشهر دارد خرج می شود ولی متأسفانه اسمی از بوشهری در تیمهای ما دیده نمی شود و این ظلم بسیار بزرگی است که به جامعه فوتبال ما می شود.

– نظرت در مورد یارگیری های اول فصل شاهین چیه؟ یار گیری تیم شاهین به طریقی بوده که بیشتر دنبال اسم بازیکن بودند تا کسانی که بتوانند به ما کمک کنند. تیم شاهین از لحاظ فنی دو مربی را از اول فصل تا الان به خودش دیده یکی آقای حمید درخشان و دیگری آقای فیروز کریمی،آقای درخشان در اول فصل با انتخاب بازیکنانی که خلاصه بعضاً در تیمهای مطرح کشور بودند و بعضی هم به عقیده من مصدوم بودند وارد تیم شاهین شدند و کیفیت لازم را برای بازی نداشتند ولی خوب در کل شاید بتوانم بگویم نسبت به هزینه ای که شاهین در لیگ برتر کرده بازیکنانی آورده مثل پترویچ، پور خسروانی، مسعود نظرزاده و چند بازیکن دیگر کسانی بوده اند که بازدهی خوبی داشته اند و روندی را که الان آقای فیروز کریمی در تیم شاهین دارد به عقیده من چند بازی که انجام داده نتایج خوبی را کسب نکرده و این برای تیم شاهین خطرساز شده است.

– این همه تغییر و تحول در کادر فنی و مدیریتی یک باشگاه چه چیزی را به اثبات می رساند؟ بعضی وقتها تغییر و تحول شاید مثبت باشد و شوکی باشد و بعضی وقتها به ضرر فوتبال است ولی به عقیده من بیشترین حرکتی که در تیم شاهین شد برای تغییر در کادر فنی بی پولی شاهین بود که یک بن بست بزرگ برای شاهین به حساب می آمد که باعث شد آقای درخشان از آینده بترسد و مجبور شود این تیم را ترک کند ولی مسئله مادی در شاهین تا الان خوب بوده چونکه تمامی بازیکنان و کادر فنی از نظر اسکان در هتل هستند، از بهترین مواد غذایی دارند استفاده می کنند، امکانات خیلی خوبی دارند، از زمین و چمن های خوبی استفاده می کنند، حالا یک مقداری دستمزدها دیر و زود داره ولی به اعتقاد من خیلی به آنها پرداخت شده این هم  به اعتقاد من یک بهانه است.

– چرا مدیران بوشهری مدیرعاملی شاهین را تقبل نمی کنند؟ ما اول باید مشکل درونی خودمان را حل کنیم، بوشهری ها همدیگر را قبول ندارند مثلاً اگر ولید صفری بخواهد بیاید در باشگاه و بخشی را در دست بگیرد و هدایت کند سریع کاری می کنیم و تیشه به ریشه اش می زنیم و مانع پیشرفتش یا مانع انتخابش برای اون مدیریت ها می شویم و ما همیشه بیگانه پرست بوده ایم یعنی سعی کرده ایم غیر بومی ها را بیاوریم که بر ما تسلط داشته باشند این است که باعث عدم رشد ما می شود.

– شما به عنوان یک پیشکسوت آیا نحوه ی پرداخت پول به بازیکنان شاهین را قبول دارید؟ ما اگر بخواهیم در مورد عدالت صحبت کنیم شاید ماه ها طول بکشد، عدالت چیه؟ آنهایی که در مورد عدالت فکر می کنند ببینید چه اشخاصی هستند، آیا خودشان عدالت را رعایت می کنند. در مورد تقسیم پول در شاهین عدالت رعایت نشده، چند بازیکن بومی هستند در شاهین که در رده امیدها هستند و درجه بندی شده اند و به بعضی بازیکن ها ظلم شده و به درستی تقسیم پول صورت نگرفته است، خیلی از بازیکنان پول پارسال را نگرفته و بازیکنانی که امسال آمده اند شاید بیشتر پولش را دریافت کرده باشد. این همیشه در فوتبال ما بوده، ما نگاه نمی کنیم به بچه های خودمان، نگاه نمی کنیم به کسانی که برای آینده فوتبال ما سرنوشت ساز هستند.

– چرا مدیران شاهین و ایرانجوان از نظریات شما پیشکسوتان استفاده نمی کنند؟ یک مقدار از نظر فرهنگی و فکری در جامعه فوتبال ما مشکلاتی هست که اندیشه ها به جایی سوق داده می شود که باز نیستند بسته هستند یعنی هر نفر فکر می کند که در جایگاه خطر قرار دارد یعنی می ترسد که آقای ایکس مثلاً جایگاهش را تنگ کند این است که از راهکارها استفاده نمی کنند. شما شاید یک شنونده خوبی باشید ولی در یک لحظه می شنوید و بعد به آن عمل نمی کنید. به نوعی فرض کنید اگر من توجه به راهکارها ی شما داشته باشم و بخواهم ازافکار خوب شما استفاده کنم ، احساس می کنم که شما بیشتر از من مطرح خواهید شد و این باعث نابودی من می شود. ولی اینطور نیست اگر ما به هم احترام بگذاریم جامعه بوشهر یک جامعه پرباری است. شما از گناوه، برازجان، سعدآباد، شبانکاره، دیلم، جنوب و شمال استان کسانی هستند که فوتبال را بهتر از تهرانی ها می فهمند ولی متأسفانه ما راه ندادیم، بخشها و بسترهایی را برای آنها نساختیم که آنها ورود کنند و از کارشناسانی که واقعاً چیره هستند استفاده کنیم.

– آیا مربیان بوشهری توانایی هدایت شاهین در لیگ برتر را دارند؟ شک نکنید،این ابزارهایی که در دست مربیان غیر بومی می بینید اگر در دست بعضی از مربیان بومی قرار گیرد حتی می توانند بیشتر از این موفق باشند. یک نمونه بارز این موضوع حمید کللی فرد هستند . این ابزاری که الان دست مربیان غیر بومی است یک ربعش دست حمید کللی فرد نبود ولی کللی فرد تیم را به لیگ برتر آورد.این شاید نزد خیلی از کسانی که خودشان را صاحب اندیشه می دانند بگویند اینگونه نیست ولی کللی فرد برای باشگاه شاهین و برای فوتبال ما کار بزرگی انجام داد ، بدون ابزار و با دست خالی تیم را به لیگ برتر آورد.

– در لیگ چه رتبه ای را برای شاهین می بینید؟ الان یک مقدار پیش بینی سخت است ولی با این روندی که در پیش است و با این حاشیه ها و اتفاقات ناخوشایندی که اتفاق می افتد، یه مقدار استرس و دلهره در باشگاه شاهین و جامعه فوتبال ما وجود دارد. ولی در حال حاضر که جدول را نگاه می کنیم اوضاع شاهین مناسب نیست.

– چه پیشنهادی برای بهبود وضعیت فعلی شاهین دارید؟ برای الان بهترین راه انسجام است و حمایت از باشگاه شاهین، فعلاً باید طوری حمایت بکنیم که این تیم بماند. البته من متأسف هستم هر ساله به جایی می رسیم می گوییم فعلاً کاری بکنیم که بمانیم، مگر تیم را آوردیم لیگ که فقط بماند و همیشه آخر جدول باشیم. ما می توانیم افق های روشنتری داشته باشیم می توانیم حتی جزء تیم های اول ، دوم و سوم باشیم و این پتانسیل را داریم ولی متأسفانه همیشه به کمترین راضی هستیم، امیدوارم که تیم شاهین با حمایت مردم و خوب اندیشی مسئولین شاهین این تیم در لیگ بماند و برای نسل جوان و نوجوان ما خوب باشد.

– نظرتان در مورد تماشاگران شاهین؟ تماشاگران ما تماشاگران خوبی هستند، در سرما و گرما خوب به ورزشگاه می آیند و تیم را حمایت می کنند ولی ما باید مسائل فرهنگی را در نظر بگیریم یک باشگاه در سردر خودش تابلویی را می زند بنام فرهنگی-ورزشی، مقوله فرهنگ سرلوحه ی همه چیز است که باید روی آن کار بکنیم. متأسفانه باشگاه ما و نه تنها شاهین بلکه تمام کشور تا حالا نتوانسته اند پاسخگوی مسائل فرهنگی باشند، اینکه یک سازماندهی خوبی داشته باشند که بتوانند تماشاگران را هدایت کنند و کلاس آموزشی بگذارند و تماشاگران بیشتر وقتشان را صرف حمایت و تشویق تیم خودشان بکنند.

– حرف آخر؟ برای موفقیت بسترفراهم است در استان مدیران ورزشی خوبی داریم که متأسفانه کنار گذاشته شده اند و از افکار آنها استفاده نمی شود، ابزارهای خوبی در استان داریم و امیدوارم روزی برسد که همه به جایگاه واقعی خودشان برسند و ورزش استان در کل به جایگاه واقعی خودش برسد و در پایان از شما و هفته نامه خوبتان سپاسگزارم.

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است -
آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد -

خبر بندر | بندرگناوه، بندر دیلم، بوشهر