جانباز نورافشان یک سند ملی
عبدالکریم نیسنی
پاره ای از تاریخ ورزش ایران در جنوب
خبر بندر: در یک سفر رسانه ای به قصرشیرین در مسجد آنجا اقامه نماز کردیم، مردی کهن سال با با قد و قامتی تکیده وقتی از بوشهری بودن ما اطلاع حاصل نمود، با ما زبان مهربانی گشود
گفت: من چند روز در سفر به کربلا و نجف در وادی السلام مقبره قهرمان شما رئیسعلی دلواری را با گلاب شستشو می دادم.
با شنیدن این جمله از پیرمرد، اشک شوق در مردمک چشمانمان نشست و احساس کردیم که در این خطه از کشور، بوشهر را با رئیسعلی می شناسد، خودمان را ملامت کردیم که چرا هنوز بخوبی نتوانستیم، شهدا یا قهرمانان شاخص استان خود را که از شهرهای دشتی و دشتستان دلوار و بندر ریگ برخواسته اند بخوبی مطرح و درک کنیم.
از سرداران شهید استان بوشهر، سعیدی، بیژن گرد، مهدوی، علیرضا ماهینی تا زنده یاد جانباز سرافرازی که تازه در خاک شیرین شیراز همجوار شاهچراغ آرام گرفته چگونه یاد کرده ایم تا بتوانیم قصه آسمانی شدن اسطوره ای مانند مختار نورافشان که قصه قهرمانی او را در عرصه زندگی و ورزش به ویژه در پاراالمپیک جهانی با ۳۲ مدال در کارنامه ورزشی خود به ثبت رسانده سخن بگوئیم.
این طلبه ایثارگر جانباز ۷۰ % در پانزده سالگی در عملیات محرم مجروح و در ۵۷ سالگی در ۲۵ محرم امسال پس از ۴۲ سال تحمل ناشی از جراحات جنگی به هم رزمان شهیدش پیوست.
هر وقت برای سر سلامتی از حال و احوالش تلفن با وی در تماس شدیم یا بحضورش می رسیدیم هر چند بدنش اسیر موج و ترکش بود اما نگاهش امواجی داشت سرشار از مهربانی که سخنان آرام و ملایمش همواره الهام بخش زندگی ما بود، همیشه با دوستان خانه و خانواده، همسر و تنها فرزندش رضا یک دنیا لطف و صفا و عاقبت بخیری را می طلبید.
به هر حال افتخار دوستی من با او برایم یک موهبتی بود که به سبب دعای خیرش صادقانه از یک جانباز جنگ تحمیلی از زندگی دریافت کردم و بر این باور هستم که کشیدن بار هجران به دوش و دل دوستانش ماندگار شد.
زنده یاد نورافشان یک سند ملی بشمار می رفت ومردی بود هم طراز جهان پهلوی تختی که خدا پرواز را به او آموخته بود.
برخیز دلاور مرد سختکوش بندر
برخیز سخن گوی سرزمین پر سخن
تو بگو مرغ حق، در نبودش نیستیم، در اوج باور
با خیالش می گیریم گریه ها را از سر
یادش گرامی باد «روحش شاد»
