– بیوگرافی لطفاً؟ محمد فریدونی متولد سال ۱۳۳۷ گناوه محله ی بهداری.
– فوتبال را از کجا و چه سالی شروع کردید؟ فوتبال را از زمین های خاکی محله ی بهداری جای فرمانداری فعلی و جوانان پرسپولیس و بعد فعال شول، برق و امید شروع کردم.
– تفاوت فوتبال امروز با فوتبال دیروز؟ فوتبال امروز= پول + ریا + دروغ + خیانت فوتبال دیروز= دوستی + صمیمیت + غیرت + مردانگی + تعصب، خودتان مقایسه کنید.
– چرا تعصب در فوتبال امروز کم شده است؟ زیرا جای خود را به پول داده است، آن زمان پول می دادیم برای تیم لباس و توپ می خریدیم و هر بازیکن ماهانه شهریه می داد ولی امروز بازیکن پول می گیرد و در قبال تیم احساس وظیفه نمی کند علت هم تبعیض هایی است که در تیم حاکم است قانون وجود ندارد روابط جای ضوابط را گرفته و بازیکنی که حق دارد به حقش نمی رسد کسی که حق ندارد حق دار می شود می گویید نه بروید بررسی کنید.
– اولین مربی شما چه کسی بود؟ جناب حاج محمود که فوتبال امید با این شخصیت برجسته احیا شد و برادر ارجمندم جناب آقای عباس بهروزی ریاست محترم تربیت بدنی شهرستان تنگستان.
– شما مسابقات فوتبال خارج از گناوه را چگونه می دیدید؟ تلویزیون یا رادیو؟ آن زمان تلویزیون نبود رستورانی بود جلوی پاساژ بهروزی تلویزیون داشت، نگاه کردن خرج داشت ۲ ریال می دادیم تماشا می کردیم تصویر تمام برفکی بود کمتر بازیکن را نشان می داد و مسابقات را با رادیو گوش می دادیم.
– پست تخصصی شما در فوتبال؟ دفاع وسط و دفاع آخر.
– فوتبال الان را می پسندید یا فوتبال زمان خودتان را؟ فوتبال زمان خودمان که عشق، صفا و صمیمیت، دوستی و محبت و یکرنگی بود.
– بهترین های دوران خودتان؟ محسن معصومی، یعقوب غلامعلی زاده، عبدالرضا عمادی، حاج غلام روستایی، ماندنی براتی، بهادر قائدی، صدراله شمسی، احمد دشتیان، شهید مصطفی سراجی، شهید خدا خواست علیزاده و دروازه بان شجاع تیم شهید حر خسروی. یاد یاران بخیر چه دوران خوشی بود. چشم را بر هم نهاده گردش دوران گذشت / بر یک کس سخت و بهر دیگری آسان گذشت. روزگاری خواهد آمد با خودت نجوا کنی / یاد باد آن روزگارانی که با یاران گذشت.
– آمار گلهای زده تان؟ یازده تا دوازده گل برای امید زدم.
– نقاط قوت و ضعف خودتان در زمان فوتبالی؟ نقطه ی قوت توپهای هوایی بود که با توجه به بلندی قدم مسلط بودم و ضعف هم توپ های زمینی بود.
– بهترین بازیکنی که در مقابل خودتان دید؟ آقای قیصری و آقای صدراله شمسی آزاد.
– الگوی ورزشی شما؟ محمد حسن انصاری فرد و سید مهدی ابطحی.
– بهترین سال ورزشی شما؟ بین سالهای ۶۲ تا ۶۷ امید گناوه به اوج شکوفایی رسید و در این سالها هر چه جام بود تصرف کرد دوران جبهه و جنگ بود با توجه به اینکه بیشتر بچه ها جبهه بودند اما تیم دارای یک انسجام و صمیمیتی خاص بود، دوران خوشی بود.
– چرا پیشکسوتانی چون شما صحنه را ترک کرده اید؟ ما صحنه را ترک نکردیم اکنون بیش از ۶۵ پیشکسوت در هفته دو بار دور هم جمع می شویم و تمرین می کنیم اما برای در صحنه بودن شرایط فراهم نیست و اگر می بینید فوتبال گناوه ادامه دارد در اثر غیرت و تلاش شبانه روزی عده ای است که زندگی خود را وقف فوتبال این شهر کرده اند و از جیب خود خرج تیم را می دهند کسانی که الان تیم داری می کنند هیچگونه پشتیبانی نمی شدند تا کی می توانند از حقوق زن و بچه هایشان خرج تیم داری کنند ما هم کمک می کنیم فوتبال تعطیل نشود به هر شکلی که ممکن است. تلاش داریم با همکاری دوستان فوتبال گناوه ادامه داشته باشد اما برای پویایی فوتبال همت مسئولین نیاز است تا فوتبال شهرستان شکوفا شود.
– فکر نمی کنید عدم حضور شما باعث ضربه خوردن به فوتبال شود؟ ما چاره ای نداریم دستمان به جایی نیز بند نیست شرایط خدمت فراهم نیست.
– در تیم های غیر از گناوه هم بازی کرده اید؟ بله، وحدت بندر ریگ و وحدت دیلم، آبادان هم در تیم مخابرات در زمان جنگ چند سال بازی کرده ام.
– بهترین بازی خودتان یادتان هست؟ بله، فینال جام حذفی با تیم پرسپولیس گناوه که چهار بر یک بردیم.
– نقش اخلاق در ورزش چقدر تأثیرگذار است؟ صد در صد ورزش بدون اخلاق معنی ندارد بهترین بازیکن باشید ولی اخلاق نداشته باشید ارزش ندارد. اول اخلاق بعد ورزش.
– شما در زمینه ورزشی مشوقی هم داشتید؟ در زمان ما پدر و مادرها کاری به ورزش نداشتند دوستانی داشتیم که دور هم جمع می شدیم و فوتبال بازی می کردیم و خودمان همدیگر را تشویق و از همدیگر تعریف و تمجید می کردیم، مثل الان نبود.
– دلیل افت فوتبال گناوه را در چه می دانید؟ عدم حمایت مسئولین از ورزش، کم بودن مسئولین ورزشی و نبودن شرکتها و سازمانهایی که مجوز فعالیت ورزشی داشته باشند نمونه بارز آن شاهین و ایرانجوان بوشهر تا زمانیکه مدیریت، نظم و امنیت کاری وجود نداشته باشد موفقیت حاصل نمی شود.
– برای بهبود فوتبال چه پیشنهادی دارید؟ هیچ پیشنهادی ندارم، پیشنهاد به چه کسی بدهم. یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد / دوستی کی باز آید دوستداران را چه شد.
– به غیر از ورزش به چه چیزی علاقمند هستید؟ خدمت به مردم، عاشق کارم هستم. اما افسوس که زمینه فعالیت بیشتر فراهم نیست.
– پدر فوتبال گناوه را چه کسی می دانید؟ آقای پوربهی.
– از اینکه در ورزشها فوتبال را انتخاب کردید پشیمان نیستید؟ خیر، عاشق فوتبال هستم.
– یک خاطره تلخ و شیرین لطفاً؟ ورزش همه اش خاطره شیرین است تلخ ندارد فکر می کنیم تلخ است، چندین دوره قهرمان فوتبال گناوه شدیم فینالها و بازی های آخر بسیار لذتبخش بود و باخت در دیر به تیم دیر در بازیهای قهرمانی استان با حق کشی داور تلخ ترین خاطره ورزشی من بود.
– طرفدار کدام تیم های داخلی و خارجی هستید؟ امید گناوه را قلباً دوست دارم چون زحمات بسیارزیادی براش کشیده ام، می شد گفت جوانی ام در امید گذشت اما پرسپولیس را دوست دارم خانوادگی پرسپولیسی هستیم و عاشق پرسپولیسیم چه ببرد و چه ببازد و خارج بارسا و منچستر.
– اگر به چندین سال قبل برگردید چه چیزی را در زندگی خود تغییر می دهید؟ سؤال سختی است اما هیچی، هر چه کردم برای رضای خدا بوده و تصمیماتی که گرفته ام نیت خیر بوده پشیمان نیستم.
– چرا نسل جوان ما نمی توانند جایگزین خوبی برای نسل گذشته باشند؟ ببینید امروز صداقت، صمیمیت و محبت کمتر وجود دارد و جوانان در محیط ورزش با معنویت روبرو نیستند روابط جای ضوابط را گرفته، حق کشی زیاد می شود و شرایط و محیط سالم برای پرورش جوانان فراهم نیست درست است امکانات بیشتر از قبل است اما محیط ورزش محیط سالمی نیست.
– چرا داوری ما هم دچار افت شده است؟ جواب این سؤال در سؤل قبل است.
– آخرین بازی که در استادیوم دیدید؟ بازی پرسپولیس بود یادم نیست با چه تیمی بازی داشت.
– هنوز هم فعالیت ورزشی دارید؟ بله، مسئولیت پیشکسوتان را دارم و هفته ای دو جلسه تمرین می کنیم.
– آیا پیشرفتی هم در فوتبال استان دیده اید؟ خیر، پیشرفت نخواهیم دید. تا زمانیکه استان فقط خودش را می بیند و به شهرستان بها نمی دهد پیشرفت نخواهد کرد، شما شاهین بوشهر را ببینید زن و مرد، کوچک و بزرگ مردم استان شاهین را دوست دارند اگر مسئولین شاهین ۵ درصد مردم شاهین را دوست داشتند شاهین زنده می ماند. از اسپانسر پارس جنوبی بگیر تا الان ببینید چرا باید تیمی که اینقدر دوستش دارند سقوط کند و اکنون حال و روزش این باشد هر کاری را باید بدست اهلش داد مدیریت بسیار مهم است که ما توجهی به آن نداریم. شاهین را کشتند یعنی عشق مردم را نابود کردند. مرکز استان باید به شهرستان در حدی که به خودشان اهمیت می دهند به آنها هم اهمیت بدهند. همه چیز برای خودشان، هیچی برای شهرستانها. بوشهر به تنهایی نمی تواند پیشرفت کند باید همه با هم باشیم، یکدل باشیم، به هم کمک کنیم، حق همدیگر را ضایع نکنیم این آخری مهم است که می کنند.
– بعنوان یک پیشکسوت چه انتظاری از مسئولین ورزشی دارید؟ هیچ انتظاری ندارم، چند سال است می خواهیم مراسم تجلیل از پیشکسوتان را در استان برگزار کنیم، بگذریم خدا کریم است، سؤال سخت نکنید.
– دلیل ناکامی شاهین را چه می دانید؟ همه می دانند فقط دست اندرکاران شاهین نمی دانند، ناراحتم برای شاهین. چه بنویسم و چه بگویم.
– حرف آخر؟ تشکر می کنم از همه ی کسانی که نمی گذارند پیشکسوتان فراموش شوند و برای زنده ماندن این فوتبال تلاش می کنند.
