شما اینجا هستید

گفتگو » هنوز به مردم شهر و دیارم بدهکارم

صدای بندر: استاد بهزاد بهزادی معلم مهربان،دلسوز و عاشق گناوه ای این روزها به عنوان الگو و نمونه در بین معلمین استان بوشهر جایگاهی ویژه دارد. عشق به شغل شریف معلمی و کوتاهی نکردن در آموختن به جوانان،پشت و کار و قاطعیت در کار و خستگی ناپذیری در طول ۴۴ سال خدمت عاشقانه به جوانان و نوجوانان این مرز و بوم او را نمونه عاشقی از خیل معلمان عاشق معرفی نموده است. شاگردان قدر شناس او که حالا در اقصا و نقاط این جهان پهناور هر یک خوداز بزرگان تخصص خود شده اند نیز این روزها ودر بزرگداشت معلم به یاد استادشان هستند. بهانه برگزاری بزرگداشت استاد بهزادی صدای بندر پای صحبت های او نشست تا او از خود بگوید.
مکتب خانه هایی که به او شوق خواندن آموختند
اینجانب بهزاد بهزادی درمهر ماه ۱۳۱۸ درقریه که اکنون بنام شهرستان گچساران ازاستان کهگلویه وبویراحمد است و قبلاً جزء فرمانداری کل بوشهر بود متولد شدم زیرا پدرم بنا به مقتضیات شغلی در آنجا زندگی می کرد. در سال ۱۳۲۲ یا ۲۳ به گناوه مهاجرت کردیم . درگناوه آن موقع رسم بود که بچه ها قبل از دبستان به مکتب خانه ها میرفتند و عمّ جزء و قرآن وکتابهایی نظیر حافظ را می آموختند بعد از قرآن، ملّای مکتب، نوشتن را به آنها می آموخت مکتب هایی که رفته ام و خدایشان بیامرزد.
مکتب مشهدی زبیده در محل فعلی پاساژدریاگرد، بعد مکتب مرحوم حاج کریم گلستانی واقع در نوروز آباد و بعد مکتب حاج شیخ رضا ولی زاده سابق کنارمسجد فعلی اهل تسن،

در سال ۱۳۲۵ به دبستان دانش واقع درکنار پاساژ خدری در سال ۳۳-۳۲ در کلاس ششم تحصیلات ابتدایی را تمام کردم کلاس هفتم درگناوه نبود و بنده ناچاراً روزها در مغازه پدرم بودم اما در این سال به کمک عده ای از دوستان و راهنمایی مرحوم که آن موقع مدیر دبستان و نماینده اداره فرهنگ بود، به تأسیس کلاس هفتم اقدام کریم اداره بوشهر گفتند که باید کلاس هفتم ۳۰ نفرباشد تا تأسیس شود درصورتیکه کلاس ششم ما دوازده نفربودیم ناچاراً از دوستانی که قبلاً فارغ التحصیل ازابتدایی شده بودند هرکس درجایی کار می کرد، مراجعه کرده و شناسنامه اش را میگرفتم عده ای از بندرریگ عده ای ازبندرریگ عده ای از دیلم عده ای از که رابطه با گناوه داشتند بالاخره در مهر ماه ۳۵-۳۴ کلاس هفتم را بنا نهادیم درآن موقع تنها سه نفرمعلم دیپلمه درگناوه بودند. آقایان رادمنش، درودچی وطاقت، بقیه همه یا کلاس هفتم داشتند با گواهینامه ششم، کتاب هم نبود تنها یک دوره کتاب از بوشهر تهیه کردیم و هر شب هر دانش آموز به نوبت یکی از کتابها را به منزل می برد و جزوه می نوشت بالاخره با همه محرومیتها ساختیم و تا کلاس نهم (سیکل اول) رفتیم.
ادامه تحصیل در شیراز
بعد از کلاس نهم آنهایی که تقریباً به بوشهریا آبادان ادامه تحصیل رفتند بنده به اتفاق آقایان اسداله حقیقت، حاجی نخله و مرحوم علی اکبر اسماعیلی به شیراز رفتیم ودر دبیرستان شاهپور شیراز کناراداره قدیمی نزدیکی های بازاروکیل ثبت نام ومشغول به تحصیل شدیم.
کار در شهرداری گناوه
درخرداد ۱۳۴۰ شهرداری گناوه تأسیس شد ومن به عنوان دفتردارو حسابداردرآنجا مشغول بکارشدم. اولین شهردارآقای حبیب زاده بود درمهر۱۳۴۲ اداره فرهنگ آن موقع بعلت کمبود معلم اعلام به استخدام معلم روزمزد ماهی دویست تومان سیکل (کلاس نهم) ماهی یکصد و پنجاه تومان.

ورود به آموزش و پرورش
دراین موقع شهرداری را رها کردیم وبه اداره فرهنگ رفتم به مال قاید اعزام شدم ودبستان مال قاید را بنا نهادم اما بعلت کمبود معلم دو بخش بعد از ۱۲ روزبه گناوه آمدم ودرکلاس ششم دبستان حافظ مشغول به کار شدم در آن موقع فقط دو دبستان دانش و حافظ در گناوه بود و بین معلم های کلاس ششم رقابت بود که آخر سال در امتحان نهایی کلاس ششم که خیلی سخت برگزار می شد چه کلاسی رتبه اول را می برد ومورد تشویق قرارمی گیرد . خوشبختانه هر سه سالی که در کلاس ششم تدریس می کردم دبستان حافظ رتبه اول و حتی در سال سوم رتبه ۱و۲و۳ در کل استان در دبستان حافظ بود مهر ماه ۱۳۴۶ آقای دبیر ریاضی دبیرستان دانش به قم منتقل شد و بنده که دیپلم ریاضی داشتم به دبیرستان دانش منتقل گردیدم در مهر ماه سال ۴۷ مدیریت دبیرستان هم علاوه بر تدریس داشتم.
تحصیل در رشته ریاضیات
کمبود معلم و دبیردرهمه جای کشورکاملاً محسوس بود بنابراین در بهمن ۵۴ با گذاشتن یک کنکورخیلی سخت ۵۰ نفردررشته ریاضی انتخاب وبه دانشسرا (تربیت معلم فعلی) معرفی شدند که از استان بوشهر بنده و آقای محمد علی پوربه تهران اعزام شدیم درتهران بعلت کمبود استاد باز بین این ۵۰ نفر با گذاشتن امتحان ۳۰ نفرانتخاب و به کلاس راه دادند که بنده و آقای محمد علی پور جزء آنها بودیم در بهمن ۵۴ دررشته ریاضی وآمار لیسانس گرفتم ودر تهران همراه با تحصیل ۵ ساعت هم باید به کلاس دانش آموزان می رفتیم بعد از فراغ از تحصیل دانشگاه، چون مورد توجه رئیس دبیرستان ششم بهمن آن موقع و ۲۲ بهمن فعلی جناب اقای که فوق لیسانس تاریخ و جغرافی داشت قرارگرفتم وایشان اسراربه ماندن بنده درتهران بودند همین جریان درشیرازو بوشهر اتفاق افتاد که برای جلوگیری ازاطاله کلام ازآن صرفنظر می کنم.
راه اندازی رشته تجربی دردبیرستان های گناوه
بالاخره به گناوه آمدم درمهر۵۴ در مدرسه راهنمایی عنصری ۲ کلاس ادبیات وعلوم انسانی دبیرستان تأسیس شده بود در مهر۵۵ با ثبت نام دانش آموزان درکلاس نظری یک و قبول شدگان سال اول دردو رشته اقتصاد و فرهنگ ادب دبیرستان از عنصری جدا شد و با مدیریت اینجانب به مدرسه ای درمحله سادات تشکیل گردید. درهمان مهر۵۵ عده ای ازدانش آموزان را ترغیب به ادامه تحصیل دررشته تجربی نمودم ومجوزتأسیس رشته تجربی را درشهریورماه ۵۵ از آقای مجد مدیرکل که همراه با ناظر اعزامی از تهران جهت خرید به گناوه آمده بودند با جمع کردن عده ای از دانش آموزان و اولیا آنان، مجوز تشکیل رشته را گرفتم وروز بعد بدون اطلاع اداره آموزش و پرورش گناوه تشکیل دادم وقتی به بنده اعتراض شد که چرا چنین کاری کردی و ما معلم نداریم که دررشته تجربی تدریس کند مجوزآقای مدیرکل را نشان دادم دراین موقع نام دبیرستان را خوارزمی گذاشتم تقریبا این زمان مصادف با شروع انقلاب اسلامی ایران بود. تعداد دانش آموزان دبیرستان زیاد شد و در این مدرسه امکان تشکیل کلاس نبود با مراجعه به موافقت گردید که دبیرستان خوارزمی به محل مدرسه راهنمایی عنصری انتقال یابد و عنصری به مدرسه ای روبروی ژاندارمری منتقل شود که بعداً نام مدرسه سید جمال الدین اسد آبادی شد و اکنون دبیرستان دخترانه حضرت زینب است در مهر ماه سال ۵۹ یا ۶۰ اقدام به تأسیس رشته ریاضی وفرهنگ نمودیم . البته همه اینها به همکاری عده ای از دوستان انجام میگرفت بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی نام خوارزمی به دکترعلی شریعتی تغییریافت.
شاگردان افتخار آفرینی که به آنها افتخار می کنم
در فروردین ۱۳۶۰ وحمله فتح المبین بیش از۱۴ نفردانش آموزان دبیرستان که اکثریت با کلاس سوم تجربی بود شهید گردیدند واز آن وقت نام دبیرستان به شهدای فتح المبین تغییر یافت.
همزمان با تأسیس رشته تجربی دبیرستان دخترانه که بعداً فاطمیه نامگذاری شد با همان ترتیب که گفته شده با مدیریت درمحلی دیگر تشکیل شد از زمان تشکیل دبیرستان در گناوه همه دانش آموزان بخصوص رشته ریاضی و تجربی اکثراً در کنکورسراسری پذیرفته شدند. رشته ریاضی و تجربی اکنون در کسوت استاد دانشگاه – قاضی – دبیر- دکترمشغول بکارند و باعث افتخار گناوه هستند مخصوصاً در کنکورسال ۶۵ از ۲۴ نفر دانش آموزدر رشته ریاضی ۲۰ نفردر دانشگاههای دولتی وبقیه دردانشگاه آزاد پذیرفته شده اند شاهد مصطفی کشاورز- عبداله احمدی و سایرین و اکنون خوشحالم وبرخود میبالم که هرکجا که مراجعه میکنم نتیجه کارم که فعالیت و خود آنها سبب شده است می بینم بالاخره در سال ۱۳۷۸ بعد از ۳۶ سال خدمات دولتی و ۸ سال بعد در مدارس غیرانتفاعی ضمناً ۴۴ سال به افتخاربازنشستگی نائل آمدم با اینکه امکان کارو اشتغال در شهرهایی مثل تهران – شیراز- بوشهر… را داشتم ولی برخود می بالم که مقداری از تعهدی که به شهرم داشتم انجام داده ام ولی هنوز به شهرم بدهکارم. خدا را شاهد و گواه می گیرم دراین ۴۴ سال چون درزمان مدیریت خودتدریس هم داشته ام بنابراین دانش آموزان زیادی داشته ام که اکنون درلباس زیبای استادی بر خودم به آنها
دکترغلامرضا کریمی فرد استاد دانشگاه شهید چمران اهواز
دکترعلیداد بهادرفوق تخصص درپیوند عضوکمسیون پیوند
دکترعلی اصغر فوق تخصص درقلب و عروق
دکتراحمد دشتی زاده فوق تخصص اطفال و اساد دانشگاه شهید چمران
دکترعلی زارعی- بهمنی – اعتصامی و…… استاد دانشگاه
جناب حاج علی بحرینی سفیر ایران در اتیوپی
جناب حاج محمد علی نژاد معاون نیروی انسانی نفت درزمان آقای غرضی وزیرنفت
جناب آقای اکبرعلی نژاد مهندس نفت وکارمند عالیرتبه شرکت نفت ایران و اسناد ایران واسناد دانشکده نفت ایران واستاد دانشکده نفت
دکتر رضا جاودان داروساز
دکترعلیرضا خرم آبادی
دکترپورداود
وقریب ۹۰% استادان، دبیران، آموزگاران، کارمندان ادارات دولتی شهرستان گناوه.
تشکر میکنم ازاین همه لطف و محبتی که نسبت به من نموده اند از زحمات بی شائبه دست اندرکاران جلسه و بزرگداشت صمیمانه تشکر میکنم.

  1. سیدعلیرضا رضائی

    بسمه تعالی
    باسلام
    واقعاکاری زیباست قدرخودتانرابدانید

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است -
آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد -

خبر بندر | بندرگناوه، بندر دیلم، بوشهر