تاریخچه ورود دوچرخه به ایران و قوانین مربوط به آن

دارالخلافه نشینان برای اولین بار در میدان مشق، چشمشان به جمال دوچرخه افتاد که دو نوجوان ۱۵ و ۱۶ ساله که شلوارهای کوتاهی نیز پوشیده بودند آنها را می راندند. این مرکب دو چرخ، توسط انگلیسی ها وارد پایتخت قاجار شده بود و نزد تهرانیان قدیم به “مرکب شیطان” معروف بود؛ چرا که عوام بر این باور بودند که این وسیله نقلیه توسط شیاطین و پریان حرکت می کند، چون که کسی نمی تواند روی دوچرخه حرکت کند و دلیلشان این بود که می گفتند اگر کسی مرکبی را نگه ندارد خودش که نمی تواند خودش را نگه دارد، پس چگونه می تواند یکی را هم بالای خود بنشاند و راه ببرد و کسانی که سوار بر این وسیله محیرالعقول می شوند وپیچ و تاب می خورند، مطمئنا بچه شیطان هستند. در هر صورت دوچرخه، دل بچه اعیان و پسر پولدارهای پایتخت را برده بود و خانواده هایی که دستشان به دهانشان می رسید مخصوصا بازاری ها برای فرزندانشان این وسیله نوظهور را می خریدند. با افزایش دوچرخه سواران در خیابان های پایتخت، برحسب پیشنهاد اداره تشکیلات نظمیه و تصویب وزرات داخله در ۲۳مرداد ۱۳۰۵ نظامنامه دوچرخه سواری در۲۰ ماده در روزنامه های کثیرالانتشار تهران به چاپ رسید