این روزها در فضای مجازی هر صفحه ای را که باز کنی، صدر خبرهایش اخبار و تصاویر حادثه دلخراش و قتل فجیع اکباتان تهران است.
محمد مظفری ✍🏻

فارغ از اینکه علت این فاجعه چه بوده و چرا رخ داده و برای عدم تکرارش چه باید کرد، آنچه بیش از اندازه می تواند بر روح و روان هر شهروندی تاثیر منفی بگذارد نشر بی اندازه، بدون محدودیت و غیر اصولی تصاویر، ویدیوها و حتی مصاحبه های غیر رسمی از صفحات مجازی بصورت گسترده است، اتفاقی که یقینا اثرش از خود قتل بر روان جامعه کمتر نیست!
روانشناسان در بسیاری از موارد برای دور ماندن افراد و خانواده ها از استرس و دیگر مشکلاتی روانی تاکید دارند باید از خبرهای بد دوری کرد، ولی متاسفانه در فضای بدون صاحب! مجازی ما هیچ محدودیتی برای نشر خبرها نیست ، بخصوص اینکه متاسفانه این روزها دسترسی کودکان ما به فضای مجازی و محتوی ارائه شده در آن بسیار آسان شده است!
اما سوال اینجاست ، چگونه می شود از این خبر های بد دور شد، وقتی با این حجم از ویدیو، تصویر و خبر فجایع در فضای مجازی روبرو هستیم!؟
پاسخ بسیار شفاف و مشخص است. خودمان را مقید کنیم هر خبری را نشر ندهیم! و برای نشر هر تصویر ویدیو و خبری عواقب اجتماعی آن را در نظر بگیریم. اگر ما این را بپذیریم صفحات شخصی مادر فضای مجازی محلی برای نشر اخبار عمومی و حوادث نیست ، تا حدود زیادی در این مسیر راه موفقیت را پیش می گیریم،
اگر رسانه های ریز و درشت ما در راستای اطلاع رسانی شفاف و سالم به مردم باشند و هر خبری را بر ای جذب فالور نشر ندهند کمتر شاهد نشر اخبار بد در فضای مجازی خواهیم بود.
اگر اجازه بدهیم اخبار حوادث را سایت ها و کانال های تخصصی این حوزه منتشر و در خصوص آن تحلیل داشته باشند، خیلی مشکلات حل می شود.
یقینا تاثیر نشر اخبار حوادث و خبرهای بد بر کودکان و نو جوانان از همه سنین بیشتر بوده و بر اساس آنچه روانشناسان می گویند: عادت به شنیدن اخبار بد علاوه تاثیرات منفی در بزرگسالان در بلند مدت بر روح روان کودکان و امنیت روانی بلند مدت آنها تاثیر بسیار بد وغیر قابل جبرانی برجای خواهد گذاشت!
کوتاه انکه فضای مجازی را تبدیل به فضای برای احیا و تزریق نشاط به روان خود و خانواده هایمان کنیم نه وسیله ای برای خدشه دار نمودن امنیت روانی همشهریان!
برای اینکار بیایید به همدیگر قول بدهیم ، اخبار بد را منتشرنکنیم!
بگذاریم اخبار حوادث را فقط رسانه ها آن هم رسانه های حوزه حوادث ننتشر کنند. و به عواقب نشر هر خبر و تصویری فکر کنیم