.خبربندر،ضرغام خرمی: هوا سرد بو ، رش اور سهی من آسمان دیار بو ، نم نم بارون بزنه ، من دل کوه ، کردک روی کولت انداخته بوی ،ملکیت پات بو ، یک گوشه ی کر نشسته بوی ، تفنگت تیت تکی دادی بوی ، یک تش جرنگی درست کنی، صدای برو بور بریل و معکی کریل من کله مندالی، صدای وگ سگ من گله ، صدای درای پازن گپو گله، میش و بزل پهن اویده بوون من دشت وبچرن پاتیل لوی بنی ری تش تا گرم اوه ، کتری سهوو چی منش بریزی ، نون تیری داشته بوی ، ارده خرما هم داشتی بوی ای خدا ایچسبه، صدای نم نم بارون آرامش محیط و دیدن طبیعت ، بوی بارون و خاک صحرا روح آدم صفا می بخشد . بدور از شلوغ های شهر تیت ( پیشت ) تکی ( تکیه ) ملکیت ( کفش سبکی که با نخن دوخته می شود رش( تکه) اور ( ابر ) کره ( بز کوچک ) گپو ( بزرگ) بچرن ( چریدن ) سهوو ( سیاه و دودی ) کر ( پناهگاه یا غار داخل کوه ) تش( آتش ) کولت ( دوشت )بریل ( بره ها) ری ( روی ) اوه ( بشود ) کله مندال( محل نگهداری دامهای کوچک وگ ( پارس کردن )لوی( سرشیر )درا ( زنگوله )کردک( لباس چوپان با پوست میش درست می شود)پاتیل ( ظرف غذا)نون تیری ( نون محلی ).
