گفتگــو: اسـماعیــل کشتکــار
جوان شایسته ای که بخاطر تلاش و همت مثال زدنی اش خیلی زود به تیم ملی رسید، جایگاهی که خیلی ها آرزوی رسیدن به آن را دارند ولی برایشان مقدور نیست، او بر خلاف دیگر جوانان که عاشق فوتبال هستند این ورزش را انتخاب نکرد و رو به ورزش قایقرانی آورد، ورزشی که او را در آسیا مطرح کرد.
او توانست در مسابقات آسیایی چین نایب قهرمان شود و افتخاری بزرگ برای استان بوشهر کسب نماید. حامد خدری جوان توانمند و مستعدی که بدون امکانات قایقرانی در استان و شهرستان خود را به بالاترین سطح کشور و آسیا رسانید.
پای صحبت این جوان نشستیم و در زیر خلاصه ای از گفتگوی ما را می خوانید:
– در چه رشته ای فعالیت دارید؟ رشته ورزشی قایقرانی ماده روئینگ.
– در حال حاضر در اردوی تیم ملی هستید؟ بله، در اردوی تیم ملی روئینگ که در زمستان و بخاطر سردی هوا در خوزستان و شهر آبادان برگزار می گردد حضور دارم.
– در چه رده سنی برای تیم ملی پارو می زنید؟ در تیم ملی بزرگسالان.
– چند سال است که عضو تیم ملی هستید؟ در سالهای ۹۰ و ۹۱ در عضویت تیم ملی بوده و با عنایت الهی تا کنون حضور دارم.
– در چه رده های سنی برای تیم ملی پارو زده اید؟ در رده سنی جوانان و برزگسالان.
– چگونه شد که به تیم ملی راه یافتید؟ در مسابقات کشوری عملکرد خوبی داشتم و مورد توجه مربیان تیم ملی و جزء نفرات انتخابی تیم ملی قرار گرفتم.
– نحوه انتخاب قایقرانان برای انتخاب تیم ملی چگونه است؟ معمولاً هر چند ماه یکبار تست انتخابی برای تیم ملی برگزار می گردد و کسانی که بهترین رکورد را دارند به اردوی تیم ملی دعوت می شوند.
– آیا در باشگاه خاصی حضور دارید؟ خیر، چونکه روئینگ یک رشته نوپایی است و حدود ۷ سال است که در کشور فعال شده است و زیاد شناخته شده نیست و هنوز باشگاهی در کشور بوجود نیامده است.
– در چه مسابقات بین المللی تا کنون حضور داشته اید؟ در مسابقات آسیایی کره جنوبی و چین.
– چه مقام هایی تا کنون کسب کرده اید؟ سال ۹۰ در مسابقات آسیایی کره جنوبی در قایق دو نفره به مقام دوم دست یافتیم و در سال ۹۱ در مسابقات آسیایی چین در قایق چهار نفره توانستیم مقام دوم را بدست آوریم همچنین در سال ۹۱ در مسابقات آسیایی چین در قایق دو نفره مقام چهارم آسیا را کسب کردیم.
– آیا رشته شما رکوردی است، رکورد شما چقدر است؟ بله، بصورت رکوردی است و مسافت مسابقه ۲۰۰۰ متر است که رکورد المپیک ۶ دقیقه و ۴۲ ثانیه، رکورد جهانی ۶ و ۳۳ دقیقه و رکورد من ۷ و ۳۶ دقیقه است.
– شما بصورت انفرادی در مسابقات شرکت می کنید یا تیمی؟ بصورت تیمی دو نفره و چهار نفره.
– ورزش قایقرانی شامل چه ماده هایی است؟ شامل ماده های مختلفی است مانند روئینگ، کانو کانادایی، کایاک، کاناپولو، دراگن بد و …
– شما به غیر از روئینگ در ماده ی دیگری نیز فعالیت دارید؟ بله، دررشته اسلالوم و تورینگ.
– به غیر از شما بچه های دیگری هم از استان در تیم ملی حضور دارند؟ در رشته ی روئینگ فقط من در تیم ملی حضور دارم ولی در رشته کایاک آقای ترکی از بوشهر عضو تیم ملی هستند.
– در تیم ملی زیر نظر چه مربیانی کار کرده اید؟ قبلاً زیر نظر آقای محمدعلی قرائت و در حال حاضر زیر نظر افشین فرزام مشغول هستم.
– ارتباط شما با ایشان چگونه است؟ مربی با همه ی ورزشکاران خوب هستند ولی طبیعی است کسی که تمرین را جدی تر بگیرد و تلاش بیشتری انجام دهد جایگاه بهتری در نزد مربی دارد.
– جو تیم ملی را چگونه ارزیابی می کنید؟ جو تیم ملی خوب و رضایت بخش است و همه ی بچه ها با هم همدل و متحد هستند و با یکدیگر ارتباط خوبی دارند.
– آیا در تیم ملی همه با یک چشم دیده می شوند؟ بله، تبعیض وجود ندارد.
– چه مسابقاتی را در پیش رو دارید؟ در حال حاضر با برنامه دو ساله ای برای بازی های آسیایی اینچوآن کره جنوبی تمرین می کنیم اما در سال آینده نیز مسابقات آسیایی در پیش داریم و قبل از آن تورنمنت کاپ جهانی اتریش را سپری خواهیم کرد.
– معمولاً اردوهای تیم ملی چند روزه است؟ معمولاً تا چهار ماه قبل از مسابقات اردوها به ۵۰ روز هم کشیده می شود اما در روال عادی ۲۱ تا ۲۵ روزه است.
– از نظر امکانات اردوهای تیم ملی چگونه است؟ مسئولان سعی می کنند تا حدالامکان کم و کاستی وجود نداشته باشد اما به دلیل نوپا بودن این رشته و شرایط خاص تمرینی که باید حتماً آب راکد و به طول مسافت ۲۱۰۰ متر باشد خود به خود مشکلاتی بوجود می آید.
– آیا فدراسیون بابت حضور در تیم ملی قرارداد مالی هم با شما عقد می کند؟ خیر، حضور در تیم ملی افتخاری است و معمولاً بعد از به اهتزاز درآوردن پرچم مقدس ایران در مسابقات بین المللی پاداشی به ما تعلق می گیرد.
– بعنوان یک ملی پوش مسئولین استان چگونه با شما برخورد می کنند؟ متأسفانه خیلی از مسئولان حتی از حضور بنده بعنوان یک شهرستانی در تیم ملی قایقرانی شاید اطلاع هم نداشته باشند این را گفتم که نحوه برخورد آنها با من مشخص شود.
– هیأت استان تا چه اندازه شما را مورد حمایت قرار می دهد؟ قبلاً که حمایت بسیار ضعیف و کم بود ولی طی دو سه ماه اخیر و انتصاب خانم خالدی بعنوان رئیس هیأت استان شرایط تغییر کرده و بهتر شده است و ما را بیشتر مورد لطف و حمایت قرار می دهند.
– آیا از عملکرد هیأت استان در قبال خود راضی هستید؟ بله، فعلاً که خوب شروع کرده اند.
– امکانات تمرین شما در استان و شهرستان به چه صورت می باشد؟ خیلی ضعیف و در حد صفر.
– بعنوان یک ملی پوش چه احساسی دارید؟ ملی پوش شدن آرزویم بود و بعد که ملی پوش شدم به پیراهن ملی افتخار می کردم و الان هم همینطور است ولی توقع حمایت بیشتر از قبل را دارم.
– چه صحبتی برای جوانان استان دارید؟ توصیه می کنم اگر خیلی به ورزش علاقمند هستند هدفشان را بالا بگیرند تا بتوانند به آن دست یابند و همچنین هیچوقت درسشان را رها نکنند.
– چطور شد که به قایقرانی رو آوردید؟ اتفاقی، خیلی مبتدی بودم که در اولین مسابقه کشوری حضور یافتم اما فراتر از انتظار نشان دادم و بعد از آن از رقابت در مسابقات خوشم آمد و ادامه دادم و در سومین تورنمنت کشوری سوم شدم و با شش ماه تمرین به تیم ملی رسیدم.
– اکثر جوانان عاشق فوتبالند ولی شما قایقرانی را انتخاب کردید، پشیمان نیستید؟ شهرستان گناوه فوتبالیست های خیلی خوبی داشت اما متأسفانه خیلی از آنها اصلاً پیشرفت نکردند من هم که این را دیدم کمتر به دنبال فوتبال رفتم و ورزش حرفه ای ام را غیر فوتبالی انتخاب کردم.
– تا کی به قایقرانی ادامه خواهید داد؟ اگر خدا بخواهد فعلاً هدفم بازی های آسیایی ۲۰۱۴ کره جنوبی است و بعد از آن هم المپیک ۲۰۱۶ برزیل و بعد از آن هم خدا داند.
– فاکتورهای یک پارو زن چه چیزهایی است؟ قد بلند، دستان کشیده و بدنی کاملاً عضلانی، چونکه در رشته روئینگ تمامی عضلات بدن درگیر هستند.
– آیا قایقرانی سن خاصی را می طلبد؟ قهرمانان جهان از ۳۶ تا ۴۰ سال هم سن دارند.
– چه کسانی در راه رسیدن به تیم ملی به شما کمک کردند؟ در مرحله اول کسی که مرا استعدادیابی کرد و به رشته روئینگ برد و باعث رسیدن من به تیم ملی شد آقای نصراله خواجه گیری بود و مربی من در گناوه آقای میلاد پیل تن و سرپرست تیم آقای محمد احمدی و همچنین آقای فاتحی رئیس هیأت قایقرانی که زحمت زیادی برای من کشیدند.
– حرف آخر؟ دوباره نیز از مسئولین استانی و شهرستان خواهشمندم که مرا در این راه حمایت نمایند و در پایان از آقای عمادی، آقای جمشیدی، خانواده ام و از هفته نامه صدای بندر بویژه آقای کشتـکار تشکر و قدردانی می نمایم.