– آقای صدر درباره نمایشگاه و آثارتان توضیح دهید؟ نمایشگاه حاضر با عنوان شور عشق در دو بخش دائر گردیده که بخش اول شامل ۱۲ تابلو نقاشیخط و بخش دوم شامل ۱۴ تابلو نقاشی است که با تکنیک های رنگ و روغن و پاستل اجرا شده است و می باشد.
– جناب صدر این چندمین نمایشگاهی است که برگزار می شود؟ این سومین نمایشگاه است. نمایشگاه اول در سال ۱۳۶۶ بود که در سالن کتابخانه عمومی بوشهر (اداراه ارشاد کنونی) برگزار گردید و دومی در سال ۱۳۸۸ در گالری سوره حوزه هنری و سومی که هم اکنون شاهد آن هستیم سال ۱۳۹۱ که باز هم در گالری سوره برگزار شده است و یک نمایشگاه گروه خوشنویسی که در سال ۱۳۷۱ شرکت داشتم.
– در مورد شیوه ی کاری خود بگویید؟ در این نمایشگاه آثار اینجانب فقط تابلوهای نقاشیخط است، نقاشیخط تلفیق و ترکیبی است از خوشنویسی و نقاشی که با تکنیک های مختلف اجرا می شود که در این کارها بنده از تکنیک رنگ و روغن استفاده نموده ام و اشعار انتخابی از شاعران مختلف بویژه دو تن از شاعران بومی انتخاب شده است.
– خط و نقاشی را از کجا و کی شروع کردید؟ نقاشی را از دوران نوجوانی و مدرسه تحت تأثیر یکی از بستگان که او هم در آن زمان نقاشی می کرد شروع کردم و خوشنویسی هم از سال ۱۳۶۵ بصورت مکاتبه ای با انجمن خوشنویسان تهران به مدت سه سال و مدتی هم زیر نظر استاد امیر پناهی مؤسس انجمن خوشنویسان بوشهر ادامه دادم و … تا کنون که شاهد آن هستید.
– چرا در این همه سال فقط بصورت محدود آن هم سه چهار بار نمایشگاه آثار داشته اید؟ به علت محدودیت ها و گرفتاری های روزمره زندگی که سد راه خیلی از اهالی هنر است و بهتر است که در دو کلمه بگویم «غم نان» اگر بگذارد با آسودگی خاطر و بدون دغدغه می توان به کار هنر پرداخت.
– در نمایشگاه در کنار آثار خط شما آثار نقاشی دختر شما هم به نمایش گذاشته شده است چه حسی دارید که به صورت مشترک با دخترتان نمایشگاهی را دایر کرده اید؟ از اینکه توانستم در دو نمایشگاه با فرزندم همراه و هم گام شوم بسیار خوشحالم و خدا را شاکر تا بتوانم در کنار او احساس غرور کنم و بر خود ببالم.
– شما به غیر از خط کار نقاشی هم انجام می دهید، کدام یک را بیشتر دوست دارید؟ خط و نقاشی از علاقه های دوران نوجوانی و شخصی بنده بوده و هست و هر دوی آنها را دوست دارم اما خط و خوشنویسی برایم از قداست والایی برخوردار است به همین جهت نقاشی را می توان در خدمت خوشنویسی برد و آثار نقاشیخط با ارزشی بوجود آورد.
– میانه تان با هنرهای دیگر چطور است؟ به کدام یک از هنرها علاقه دارید؟ همه ی هنرها برایم مقدس و محترم می باشند «تئاتر، سینما، شعر و موسیقی»، در بین آنها موسیقی را بیشتر دوست دارم.
– چقدر به هنرهای بومی شده نقاشی اعتقاد دارید یا بهتر بگویم چقدر تلاش کرده اید در آثار نقاشی و خط از ویژگی های بومی استفاده کنید؟ همیشه در فکر این بوده تا بتوانم زندگی و فرهنگ مردم منطقه خودمان را در نمایشگاه به معرض دید علاقمندان بگذارم. در نمایشگاه سال ۱۳۶۶ موضوعات کلیه کارها در رابطه با معماری بوشهر و زندگی روزمره مردم بوشهر و اطراف بود. چنانکه در نمایشگاه حاضر سعی شده تا از شاعران بومی هم در تابلو خط ها استفاده کنیم و این مهم انشاء اله در آینده بیشتر و پر رنگ تر خواهد شد.
– از هنرمندان بزرگ هنرهای تجسمی کار کدام یک را بیشتر دوست دارید و از آنها تأثیر پذیرفته اید؟ استاد علی اکبر صادقی هنرمند و نقاش بزرگ سورئالیست ایران در حوزه هنرهای تجسمی و در حوزه نقاشیخط آثار بزرگانی چون محمد احصایی، جلیل رسولی و نصراله افجدای تأثیراتی پذیرفته ام.
– چرا نقاشی و خط بیشتر به گالری ها و موزه ها محدود شده است؟ دلیل محدودیت نقاشی و خوشنویسی در گالری ها و موزه ها اول به این دلیل است که مردم نتوانسته اند با این آثار ارتباط خوبی برقرار کنند و دیگر اینکه کسانیکه می توانند قدر این آثار را بدانند توان مالی وقدرت خرید آثار را ندارند.
– حرف آخر؟ آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند آیا بود که گوشه ی چشمی به ما کنند؟ «حافظ»
حرف خاصی نیست جز اینکه قدری به هنرمندان و آثارشان اهمیت داده شود.
