منصور صفایی-در چند شماره گذشته هفته نامه ی صدای بندر که الحق و الانصاف صدای رسایی برای بیان مشکلات شهرستان گناوه نیز می باشد و گام های بسیار خوبی هم برداشته است، حقیر مطلبی تحت عنوان « نیزارهای سر به فلک کشیده سربست و مال خلیفه ای» نوشته بودم و در این مقاله به نقش و رسالت محیط زیست برای رسیدگی به این معضل و مشکل اشاراتی داشتم که علی الظاهر باعث دلگیری برخی از دوستان شده است لازم می دانم به چند نکته در خصوص این نوشته اشاره داشته باشم.
نکته اول: عزیزان بیان این مطلب را فرافکنی قید کرده اند، داشتن محیطی سالم و پاک حق طبیعی هر فرد است و نه تنها فرافکنی نبوده که بیان واقعیتی محض و آشکار است البته برای آنانی که بخواهند ببینند و چشم های بسته شان را باز نمایند و حقیر نیز از بیان این دست نوشته به دنبال منفعتی نبوده و تمامی اهالی از پاکی و سلامت محیط ذیفع خواهند بود.
نکته دوم: رئیس محترم محیط زیست شهرستان که از دوستان بسیار خوب و قدیمی حقیر می باشند و مورد احترام، خود سال ها ساکن در همین منطقه بوده و از نزدیک مشکلات زیست محیطی این دو روستا را می شناسد و بعنوان یک مسئول دلسوز و پیگیر انتظار از این بزرگوار با توجه به آشنایی با محیط بیشتر از سایر مدیران می باشد.
نکته سوم: بنده و همه ی اهالی خوشحال می شویم که به این مشکلات توجه شود و شاید بر حقیر و بسیاری از شهروندان مشخص نبود که محیط زیست فقط نقش نظارتی دارد و امروز بر ما روشن شد که با چه دوستانی باید حرف زد و از این بزرگواران تقاضا داشت. ولی از محیط زیست محترم خواستاریم که نقش نظارتی و حمایتی خود را تا ایجاد یک محیطی سالم و پاک ادامه دهند و با اهالی همراه شوند.
نکته چهارم: امیدواریم هر کدام از این بزرگواران و مسئولین که متولی می باشند گوش شنوایی برای شنیدن و چشم بینایی برای دیدن حقایق داشته باشند و در مقام توجیه برنیایند.
نکته پنجم: خدمت به خلق عبادت است برای عابدان خدمتگزار. البته اگر ما مسئولین از پشت شیشه پنجره اتاقمان این مشکلات را ببینیم و از صندلی چرخ دار و میز کارمان فاصله بگیریم و خود را تافته جدا بافته ندانیم.
و آخر اینکه اگر برای مردم قدمی بردارید منتی نیست و کمترین خدمتی است که انجام داده اید چرا که رسالت مدیریتی شما ایجاب می کند که خدمتگزار مردم باشید و اساساً برای همین منظور انتخاب شده اید و نه پشت میز نشینی. و نهایتاً اینکه به عمل کار برآید/ به سخندانی نیست.