گفتگو: اسماعیل کشتکار- صدای بندر
افتخارات ما فراتر از امکاناتمان
است
در ادامه معرفی فعالن ورزش استان بوشهر این هفته به سراغ هادی عرب زاده مربی و رئیس هیئت تکواندو گناوه رفتیم، کسی که با تلاش و زحمات خستگی ناپذیر توانسته تکواندو را به یکی از فعال ترین ورزش های شهرستان گناوه و بی حاشیه ترین هیئت تبدیل کند و در این مدت کم جایگاه مناسبی را برای خود در سطح استان فراهم نماید، عرب زاده با مدیریت قوی و با دید باز و برنامه ریزی در کار خود اکنون تکواندو گناوه را به عنوان هیئت نمونه استان معرفی کرده است.
لطفاً خود را بیشتر برای خوانندگان عزیز معرفی کنید:
به نام خدایی که هر چه داریم از اوست، هادی عرب زاده هستم فرزند جاسم متولد ۵۹ گناوه، دو فرزند دارم به نام های محمد مهدی و مهسا
چطور شد که به تکواندو روی آوردید؟
من از نوجوانی فوتبال بازی می کردم و در تیم های مقاومت، شبکه بهداشت، ایرانجوان و عقاب نیز بازی کرده ام، در دوران دبیرستان بخاطر اینکه برادر بزرگترم جهانبخش کاراته کار می کرد و از استعدادها و هنرجویان مطرح هم بود به رشته های رزمی علاقه مند شدم که در بدو ورودم به دانشگاه در بوشهر با سرکشی به باشگاه های مختلف رزمی تکواندو را انتخاب کردم.
چه کسانی در این راه به شما کمک کردند؟
من تکواندو را زیر نظر استاد حیدری شروع کردم و کسی که جرقه مربی شدن را در دل من روشن کرد ایشان بود و در سال های حضورم در بوشهر زحمات دوست عزیزم سعید دهقان و همچنین خانواده ایشان را فراموش نخواهم کرد. همچنین تلاش آقای موسی کشتکار رئیس وقت اداره ورزش و جوانان گناوه در راه اندازی هیئت تکواندو گناوه را فراموش نخواهم کرد.
در مورد دوره ها و آزمون های تکواندو توضیح دهید؟
به نظر من دوره های مربیگری و داوری و همچنین آزمون های تکواندو از بقیه رشته ها مشکل تر
می باشد و همپچنین این خود یکی از دلایل معتبر بودن و رسمی بودن و موفقیت تکواندو می باشد، چون بصورت رشته بوده و سبکی نیست قوانین رسمی تر لحاظ شده و سختگیری های آن باعث پیشرفت آن شده.
در مورد مسابقات و اعزام ها چی؟
همانطوری که می دانید ما بصورت رشته ای و هیأت استانی فعالیت می کنیم و تکواندو در سراسر استان و کشور توسعه یافته است، من از بقیه دوستان معذرت می خواهم ولی باید این را بگویم که بعضاً سطح مسابقات استانی ما از سطح کشوری برخی سبک ها و رشته ها بالاتر می باشد و ما بطور مستقیم در کشوری نمی توانیم حضور داشته باشیم و باید از سد بزرگ استان بگذریم. بنظر من کسب مقام تکواندو در استان هم افتخار بزرگی است.
از امکانات و فضاهای ورزشی موجود راضی هستید؟
به هیچ وجه، نسبت به گذشته بهتر شده ولی آیا جمعیت و تکنولوژی و پیشرفت جوامع و … تغییر نکرده؟!
اگر بخواهیم به ورزش به دید همگانی هم نگاه کنیم باز فضا و امکانات کفاف نمی کند چه برسد به اینکه تکواندو یک ورزش فنی و قهرمان پرور بوده و نیاز به امکانات و فضاهای خاص خود را دارد. قبلاً هم عنوان کرده بودمغ زاری می کنم.کشند و در آخر بنده از همسر گرامیم که همیشه سختی های در کنار یک مربی بودن و یا دوری های ما را تحمل کرده اند نیز سپا که امکانات ما در حد شهرستان هم نیست ولی افتخارات ما فراتر از امکاناتمان
می باشد.
از مسئولین چه انتظاراتی دارید؟
من در مصاحبه های گذشته ام در تمام نشریات گفته ام؛ اگر مسئولین امروزه به ورزش نگاه مهربانانه تری نداشته باشند و دلسوزی نکنند در آینده ای نه چندان دور باید بهاء سنگین تری را بپردازند. ما با مشقت فراوان داریم تیم داری می کنیم و دریغ از حتی یک مسئول که حالی از ما و یا حتی از ورزش بپرسد!!! بسیاری از مربیان ما مشکل اشتغال و مسکن دارند که امیدواریم از دید مسئولین پنهان نماند…
آینده تکواندو گناوه را چطور می بینید؟
ما زحمت خود را می کشیم، هیچ وقت هم بی برنامه نبوده ایم و اهداف و برنامه های زیادی هم دارم و بحمداله استعداد هم کم نداریم ولی امکانات و فضاهای ما جوابگو نیست و با جیب خالی هم نمی شود که برنامه های خود را عملی کرد. تکواندو نیاز به امکانات و هزینه دارد و یکی از زیباترین رشته های رزمی است و اعتبار آن هم بر کسی پوشیده نیست و الان تنها دغدغه ما فقط نداشتن هاست …
دلیل موفقیت های خود را در چه می دانید؟
اول توکل بر خدا، داشتن برنامه و هدف در کار خیلی مهم است و دوری کردن از حاشیه ها. حرف و حدیث ها و رقابت ناسالم با دیگران آدم را به بیراهه می برد، دوستی و تعامل با دیگران هم مهم است، و چیزی که من در این سال ها کار خود را بر مبنی آن گذاشتم تلاش و کوشش زیاد بود تا بتوانم از دیگران که سابقه بیشتری از من هم داشتند پیشی بگیرم. من بدلیل علاقه به رشته ام و اینکه چون شروع کرده بودم و باید ادامه می دادم تا آنرا بجایی برسانم از خیلی از فرصت ها و زندگی خود گذشتم و شاید بقول دوستانم خود را وقف ورزش کردم.
چه برنامه هایی در پیش رو دارید؟
الان بچه های خردسال و نونهالان در اردوی استان هستند و شهریورماه مسابقات کشوری خردسال و انتخابی تیم ملی نونهالان را داریم، برگزاری مسابقات شهرستان، اردوی مشهد مقدس، آزمون کمربند و … از جمله برنامه های ماست و دوباره تکرار می کنم اگر بودجه داشته باشیم یا کمکی از سوی مسئولین و یا همشهریان داشته باشیم برنامه های متنوع تری خواهیم داشت.
از خاطرات خوب و بد خود بگویید؟
کسب افتخارات هر ساله توسط شاگردانم همه برایم شیرین و ارزشمند هستند ولی از خاطرات بد
می توانم به کنار گذاشتنم از تیم اعزامی به مسابقات فرانسه بگویم که زحمات تیم را بنده کشیدم ولی روز آخر دوستان مرا کنار گذاشتند که امیدوارم از این طریق بفهمند که من حقایق را می دانم و خدا بر همه چیز آگاهست.
از داوری های رزمی هم بگویید؟
خوب در رزم و در تکواندو هم مثل بقیه رشته ها همیشه ضعف داوری داریم و چیزی که ما خیلی تا الان از آن ضربه خورده ایم و ما را در رسیدن به حق خود ناکام گذاشته ناداوری و برخی مسائل موجود دیگر می باشد.
به غیر از مربیگری به چه کاری مشغولید؟
هیچ- بیکار
در زندگی یا ورزش فرصت از دست رفته هم داشته ای؟
متأسفانه تجربه حاصل از دست دادن هاست، بله فرصت اشتغال و یا مربیگری در جاهای دیگر چه داخل و حتی خارج هم داشته ام که بخاظر شهرم و شاگردانم از آن گذشتم.
به چه ورزش های دیگری علاقه مندید؟
من در خیلی از رشته ها ناخنک زده ام، فوتبال را که باشگاهی بازی می کردم و مربی تیم محلات هم بودم، به والیبال هم علاقه مندم و بازی می کنم. هندبال را در تیم دانشگاه آزاد بوشهر بازی می کردم، به پینگ پنگ خیلی علاقه مند هستم و خبرها و مسابقات کشتی و دیگر رشته ها را دنبال می کنم .
بهترین دوستان شما چه کسانی هستند؟
شاگردانم
با وجود اینکه تکواندو از رشته های نوپاست ولی شما را همیشه در جلسات و مراسمات بعنوان نماینده رزمی کاران یا ورزش کاران می بینیم، چرا؟
خب من هیچ گاه فقط بفکر خودم نیستم و همیشه دغدغه کل ورزش شهرم را دارم و این از حسن نیت و اعتمادی است که دوستان به بنده دارند.
کمکی هم از سوی فدراسیون و یا هیئت استانی به شما می شود؟
دریغ از یک ریال و یا کوچکترین امکانات، البته استان به دیگر شهرها کم و بیش لطف کرده ولی تا کنون لطف استان شامل حال ما نشده.
به برخی مقام های کسب شده اشاره کنید؟
قهرمانی در رده های خردسالان، نونهالان و نوجوانان و مقام های دوم و سوم در همین رده ها چه در قهرمانی و چه در لیگ و مقام سومی در بزرگسالان و همچنین کسب سکو در بخش بانوان.
مربیگری یا مسئولیت چه رده هایی در استان را تا کنون عهده دار بوده اید؟
سرپرستی اکثر رده ها در طول سال، مربیگری و سرمربیگری در لیگ ۱ و برتر نوجوانان کشور، لیگ نونهالان، المپیاد ایرانیان، انتخابی تیم ملی نوجوانان، قهرمانی خردسالان، قهرمانی نونهالان و قهرمانی نوجوانان و …
و حرف پایانی شما؟
از نشریه خوب صدای بندر تشکر ویژه دارم که همیشه از ما حمایت کرده اند و در کنار ما بوده اند و خسته نباشید می گویم به تمام دوستانم که در این نشریه فعالیت می کنند، از شاگردان عزیزم می خواهم که جمله مقام معظم رهبری را فراموش نکنند : «تحصیل، تهذیب، ورزش». و از تمام دوستانی که در این چند سال در کنار بنده بوده اند و مرا مورد لطف و حمایت خود قرار داده اند از جمله آقای عمادی، آقای شهنه، آقای گرگی پور، دکتر منصوری زاده و دیگر دوستان و خانواده های هنرجویانم که همیشه با من همکاری داشته اند، همچنین کمک مربیانی که واقعاً در باشگاه در کنار من زحمت می کشند و در آخر بنده از همسر گرامیم که همیشه سختی های در کنار یک مربی بودن و یا دوری های ما را تحمل کرده اند نیز سپاسگزاری می کنم.
