خبر بندر، ضرغام خرمی: جامعه ما از دردهای کهنه و مزمن رنج می برد که مساله امروز و دیروز ما نیست آنچه که می خواهم عرض کنم روایتی کوتاه و گذرا از واقعیت تلخی است که تقریبا همه به آن واقفیم
به شدت گله مند زمین و زمان هستیم ؛ دگم هستیم ، نمی خواهیم و نمی توانیم ضعف و ناتوانی خودمان را بپذیریم ، همه آدمهای زیرک و باهوش هستیم بی نیاز به نصیحت ، بی نیاز به مطالعه تاریخ و عبرت از گذشتگان، بعضا شادمان از شکست دیگران ؛ احساسی قضاوت کردن در مورد دیگران ؛ سرک کشیدن در زندگی خصوصی همدیگر ، قانون را راحت دور می زنیم ، بدمان نمی آید کمی دورغ بگوئیم، تملق و ریا کاری را به زیبایی بلد هستیم و به هنگام از آن استفاده می کنیم به خصوص در ادارات ؛ کارمند یا ریس خدای ناکرده ؛ زبانم لال متملق برای حفظ سمت علاوه بر بله قربان گویی ، از وقت خود و خانواده محترم می زند و در مراسم ترحیم پدر ریس یا مدیرکل و .. که می خواهد سر به تنش نباشد شرکت می کند و قیافه مصیبت دیده را به خود می گیرد ، پیام تسلیت ودهمدردی برایش می فرستد.
با این اوصاف ما همیشه از همه بهترون هستیم
به راستی برای ساختن جامعه مطلوب باید از کجا شروع کنیم؟
برطرف شدن این نارسایی و ضعف ها چگونه ممکن است ؟
قرآن کریم در آیه ۱۱ سوره رعد که با رویکرد فرهنگی برای حل مساله راه حل ارائه می دهد می فرمائید آن الله لایتغیر ما بقوم حتی یتغیر ما به انفسهم
تاکید بر تغییر رفتار و عادت فرهنگی دارد برای تغییر رفتار امام علی(ع) می فرمایند باید مواظب افکارت باشی ، به زیبایی می فرمایند مراقب افکارتان باشید که گفتارتان می‌شود مراقب گفتارتان باشید که اعمالتان می‌شود.
بنابراین تغییر رفتار و عادت غلط یک شب اتفاق نمی افتد ساخت جامعه مطلوب بدون توجه به فرهنگ و زیرساخت های فرهنگی تصورش هم غیر ممکن است
ما به مردان و زنان خردگرا ، شجاع، با صراحت اخلاقی نیاز داریم که بتوانیم مسائل را عمیق نگاه کنیم و برای علاج آن گام برداریم
پس بهتر است دنبال مقصر نگردیم اصلاح را از خودمان شروع کنیم و مشکلات را به دیگران نسبت ندهیم
ببخشید بابت صراحت گویی منظورم من ، شما و بقیه بود اگر به خودمان نیاییم نوه و نتیجه ما هم آسیب خواهند دید .
