صدای بندر- باشگاههای فوتبال بوشهر هم اکنون در رسم و رسوم مدیریتی خود به شدت در شیوه‌های سنتی خود متوقف مانده‌اند و تنها خروجی گفته‌های آنها این است که «مسئولان باید پول بدهند».
به گزارش صدای بندر به نقل ازخبرگزاری فارس، فوتبال بوشهر علیرغم داشتن قدمتی طولانی در سطح کشور در بسیاری از موارد از دیگر استانها فرسنگ‌ها عقب افتاده است، موفقیت‌های اخیر فوتبال استان در رده جوانان و امید و صعود تیمهای جوانان شاهین و امید ایرانجوان به لیگ برتر نشان داد که فوتبال بوشهر هنوز معدن استعدادهای ناب فوتبالی است، همان اتفاقی که چهل و یا پنجاه سال پیش هم حادث می‌شد و همواره در فوتبال کشور بوشهر به عنوان یکی از استانهای فوتبال‌خیز مطرح بود.
اما خودمان را فریب ندهیم، فوتبال بوشهر بجز در مورد ذکر شده بالا دیگر حرفی برای گفتن ندارد، فوتبالیستی ۱۹ یا ۲۰ ساله که به اوج فوتبال خود نزدیک شده در میان هیاهوی بی‌برنامگی، کج سلیقگی و مشکلات مالی باشگاههای بوشهر غرق شده و به فنا می‌رود.
باشگاههای بوشهر هم اکنون در رسم و رسوم مدیریتی خود به شدت در شیوه‌های سنتی خود متوقف مانده‌اند و تنها خروجی گفته‌های آنها این است که «مسئولان باید پول بدهند» غافل از اینکه این شیوه مدیریت سالهاست که منسوخ شده است و تزریق پاداش‌های ۲ یا ۳ میلیونی برای کل تیم دیگر حتی تسکین‌دهنده هم نیست. براستی مدیری که هیچ راهکاری برای اداره کردن باشگاه و درآمدزایی ندارد با یک فرد عادی چه تفاوتی دارد؟
این خانه از پای بست ویران است
مسئولان استان نه اکنون بلکه شاید در سالیان متمادی اخیر شیوه‌ای راهگشا برای عبور از باشگاهداری سنتی و ورود به دنیای مدرن ورزش امروز اندیشه نکرده‌اند، بارها مدیران باشگاهها برای گذران امور اجرایی خود فقط طلب پول می‌کنند، اما شاید یکبار به فکر طرح‌های درآمدزایی و طلب همیاری مسئولان در این زمینه نکرده‌اند.
مالکان و مدیران باشگاهها باید برای ورود موفق و کارساز در عرصه فوتبال کشور با همکاری مسئولان استان زمینه واگذاری باشگاهها را به نهادهای دولتی فراهم کنند، هرچند بحث خصوصی‌سازی هم اکنون مطرح است اما به واقع باید گفت که باشگاههای مطرح و با برنامه کشور هنوز از بودجه دولت ارتزاق دارند.
فوتبال بوشهر بجز مقطعی کوتاه که شهرداری بوشهر تیمداری کرد و در مدت زمانی دو ساله که پارس جنوبی حامی شاهین بوشهر بود هیچگاه از نظر مالی روی خوش ندیده است و روز به روز در حال نزول است.
در سالهایی که شیوه‌ای سنتی بر فوتبال حاکم بود، فوتبال بوشهر به استانهای مطرح فوتبال کشور همچون خوزستان و تهران در رقابتی تنگاتنگ بود، اما در گذر از فوتبال سنتی همسایه بوشهر یعنی خوزستانی‌ها گوی سبقت را به شدت از ما ربودند و در حالیکه تیم‌هایی همچون کارگر آبادان، جنوب و شاهین اهواز در فوتبال کشور قدرت نمایی می‌کردند، در مقطعی دست از باشگاهداری سنتی برداشتند و با همکاری بجا و شایسته مدیران باشگاهها و پیگیری‌های موثر مسئولان استانی تیمهای خود را به وزرات نفت و شرکت فولاد خوزستان واگذار کردند تا هم اکنون این دو باشگاه تبدیل به الگو و نمادی در اصول صحیح باشگاهداری در جنوب کشور تبدیل شوند.
در اصفهان هم در اقدامی مشابه در اوایل دهه ۷۰ تیم سپاهان به شرکت فولاد مبارکه واگذار شد تا ادامه حیات این باشگاه قدیمی با مخاطره مواجه نشود.
هم اکنون فوتبال بوشهر با وجود تمامی استعدادهای ناب خود در هاله‌ای سنگین از مشکلات مدیریتی و مالی قرار دارد که همت مسئولان را طلب می‌کند تا با تشکیل کار گروهی در این زمینه و الگو برداری از استان‌هایی موفق همچون اصفهان و خوزستان راهکاری اساسی در این خصوص طراحی شود.
