خاطرات جبهه به قلم ، مهراب شیخ زاده
خبر بندر: سال۶۳ مامور بودم به گردان امام حسن ع از ناوتیپ۱۳حضرت امیر ع.حال و هوای عملیات حاکم بود. بنا به درخواست فرماندهان و نیاز جبهه ها به نیرو و در پیش بودن عملیات نیروهای مردمی سرازیر منطقه شده بودند. از شهرستان گناوه هم نیروهای تازه نفس زیادی رسیده بودند. در بین نیروهای اعزامی گروهی خانوادگی آمده بودند.یعنی پدر و پسر و برادر و عمو و عموزاده و داماد همه آمده بودند تا در عملیات آینده شرکت بکنند. خانواده سولی زاده از مرحوم حاج محمد حسن گرفته تا حاج سیاوش و پسرش حسین و حاج کهزاد و «شهید» حاج ناصر رسولی و آقای گلزار پور و عالی پور و علی حلالی همه حضور داشتند تا با بستن احرام شهادت از عرفات دل راهی منا وجوشان شوند و در قربانگاه ابراهیمی امتحان پس بدهند و شیطان را رجم بکنند و در معرکه حق و باطل تا پای جان ایستادگی نمایند.این گروه نیروهای ویژه عملیاتی گناوه به حساب می آمدند که قبل از شروع هر عملیات در منطقه حضور پیدا میکردند و چون حرفه و تخصصشان دریایی و قایقرانی بود روی شناورهای سبک و نیمه سنگین مثل قایق های تندرو عاشورا و لاندیگراف فعالیت میکردند تا تجهیزات سنگین و نیمه سنگین؛ انتقال نیرو و مهمات به خط مقدم جبهه و انتقال مجروحین و برگشت پیکر مطهر شهداء به عقب انجام وظیفه بکنند.از گروه ویژه قایقرانان شجاع گناوه این دریادلان کم نظیر بعدها در عملیات هایی مثل والفجر۸ وکربلای۴ در فواصل دفاع مقدس شهدای بزرگ و نام آوری مثل سردار شهید حاج ناصر رسولی؛حاج احمدگلستانی؛حاج صمد سهیلی ؛جهانگیررشیدی و علی اصغر عبدویی در این راه نورانی آسمانی شدند. قبل از عملیات بدر نیروهای خط شکن روی انجام آمادگی جسمانی و تمرین های تاکتیکی و بازنگری تجهیزاتی سرعت عمل تمرین میکردند. با نزدیک شدن به موعد مقرر و نزدیک شدن به ساعت صفر آغاز عملیات گردان های عمل کننده و قایقرانان به مقر چغادک در نزدیک ترین منطقه به هورالعظیم منتقل شدند.آماده باش زده شد نیروها باید به منطقه شطعلی انتقال داده می شدند. شب های قبل مارا برای شناسایی و توجیح عملیاتی به منطقه شط علی برده بودند ولی نیروها از منطقه اطلاع نداشتند. امشب عملیات شروع میشود.عصر بود نیروها سوار بر قایق ها شدند تا برای شرکت در عملیات در منطقه مستقر شوند. قایق ها هم مهمات و تجهیزات لازم را بارگیری کرده بودند تا همراه نیروهای عمل کننده مستقر شوند.خانواده سولی زاده هم به ترتیبی که گفته شد در نقطه رهایی قرار گرفتند و برای شرکت در عملیات لحظه شماری میکردند ومنتظر اعلام رمز عملیات بودند.با شروع عملیات بدر هواپیماهای ملخی عراق هم روی منطقه فعالیت میکردند. گلوله های خمپاره اطراف قایق ها فرود می آمد. آتش شدید شده بود قایق ها زیر آتش سنگین عراقی ها با سرعت رفت و آمد میکردند تا تجهیزات و امکانات لازم مثل توپ های۱۰۶ و آمبولانس و نیروهای عملیاتی را به خط مقدم برسانند. برخی از قایق ها در سیم خاردار گیرافتاده بودند وضعیت را به بهم خبر دادند نیروهای تعمیر نگهداری را برای آزاد کردن قایق های گرفتار و تعمیر آنها با خود بردم.چند روز از انجام عملیات می‌گذشت ایام عید نوروز بود قایق ها را در بین نیزارها استتار کرده بودیم. حدود ۵۰ نفر از نیروها در یکی از لندیگراف ها دور هم نشسته بودیم. حاج کهزاد سولی هم مشغول تدارک سفره عید بود و سفره عید را چیده بود که هواپیماهای عراقی سر رسیدند و شروع به بمباران خوشه ای منطقه کردند. یکی از بمب ها به قایقی اصابت کرد که در نزدیک قایقی بود که در آن نشسته بودیم قایق آتش گرفت حاج سیاوش فوران پرید بند قایق را برید. و قایق آتش گرفته را دور کرد.یکی از نیروها به نام مهدی خدری…عملیات بدر با همه سختی های که داشت به پایان رسید..برگشته بودیم عقبه نیرویی داشتم اهل سردشت زیدون بود به من گفت:کولر ندارم و تابستان زن و بچه ام توی گرما خیلی اذیت میشوند.و من نیز موضوع را به حاج محمدحسن گفتم بعد از عملیات نیروها را مرخصی داده بودند.ما هم در مرخصی بودیم مرحوم حاج محمدحسن چند روز بعد بهم گفت کولر آن برادر رزمنده آماده است به اتفاق مرحوم حاج محمد حسن ۰حاج سیاوش۰حاج کهزاده رفتیم دیدنش و کولر را برایش بردیم چقدر خوشحال شد.سلامتی آقایان حاج سیاوش و حاج کهزاد و حاج آقا چوبینه و شادی روح مرحوم حاج محمد حسن و شهدای عملیات بدر بر محمد (ص)وآل محمد(ص) صلوات.
